جسی باکلی در صحنه ای از فیلم «مردان» الکس گارلند نویسنده و کارگردان.
« مردان » کارگردان الکس گارلند فیلمی نیست که بتوانم بگویم دوست داشتم یا از آن لذت بردم و خودم را طرفدار بسیاری از کارهای او می دانم، اما من کاملاً می خواهم مردم آن را ببینند تا بتوانیم درباره آن بحث کنیم. من همچنین به این واقعیت احترام می‌گذارم که گارلند به اندازه کافی اعتماد به نفس داشت و از آن حمایت می‌کرد تا بتواند به این رویای تب سورئال یعنی دیدگاه خلاقانه‌ای که بدون شک بینندگان را متفرق می‌کند، تحقق بخشد. جسورانه است.
مردان به دلایل مختلف، از مفهوم تا اجرا، ساعتی چالش برانگیز است. با این حال، به همان اندازه که تماشای آن می تواند ناراحت کننده و سرگردان باشد، نمایشی ترسناک است که مجذوب کننده است و تقریباً غیرممکن است که از آن نگاه کنید. این یکی از معدود فیلم هایی است که فکر کردم قبل از پایان از آن خارج شوم، اما نتوانستم. من مانند جسی باکلی، رهبر مردان ، در دام و گوشه گرفتار بودم.
او نقش هارپر مارلو بیوه آسیب دیده را بازی می کند که پس از مرگ ناگهانی، غم انگیز و وحشتناک همسرش، خود را به کلبه ای در حومه انگلستان رسانده است. خانه‌ای که او اجاره می‌کند متعلق به مردی به نام جفری است که نقش آن را روری کینیر بازی می‌کند.
روری کینیر (سمت چپ) در نقش جفری با هارپر جسی باکلی (سمت راست) در دهکده رد و بدل می شود … [+] میخانه در «مردان».
همانطور که هارپر منطقه محلی را کاوش می کند، به دنبال فضا و آرامش است، او خود را در یک مارپیچ فزاینده عجیب و غریب و نگران کننده از رویدادها می یابد. او با شخصیت‌های عجیب و غریبی مواجه می‌شود که یا توسط کینیر ایفای نقش می‌کنند یا چهره‌اش CGI'd را نشان می‌دهند، طیفی از سناریوهای کابوس‌آمیز و واقعیت‌های به‌ظاهر درهم شکسته و گمراه‌کننده. نه تنها این، بلکه او معتقد است که یک مرد برهنه ممکن است او را تعقیب کند. بدتر از آن، به نظر می رسد که پناهگاه به ظاهر در حال گسیختگی هارپر که دوستش گیل را برای شرکت و مشاور در آن سوی تلفن در دسترس داشته باشد، به نظر می رسد جای پایی به طور فزاینده ای کمتر امن باشد.
هر دو Kinnear و Buckley اجراهای واقعا عالی و جذابی ارائه می دهند، اما حتی در آن زمان، گاهی اوقات تحت الشعاع شدت بصری قرار می گیرند. برخی از فیلم‌برداری‌های مردانه (به لطف راب هاردی، همکار همیشگی گارلند) آنقدر مؤثر و عاطفی هستند که روزها پس از تجربه فیلم، مرا آزار می‌دادند. نمیتونستم تکونش بدم اسکریپت خاردار گارلند زمانی که دیالوگ‌هایی را ارائه می‌کند که شبیه ناخن‌های دست روی تخته سیاه است و باعث می‌شود شکم شما بپیچد و بیفتد، عالی می‌شود. کلمات و سناریوها عمیق و ناراحت کننده هستند. واضح است که قصد او این است و موفق می شود.
روری کینیر در یکی از چهره هایش در «مردان».
زوجی که با تصاویر ترسناک عامیانه عجیب و غریب و گاه عجیب و موسیقی متن فیلم بن سالزبری و جف بارو که مانند یک حمام صدای جهنمی و دلهره‌آور است و Men تجربه‌ای است که ممکن است برای بسیاری ثابت شود. گیلاس بالای سر، پایانی چشم‌گیر و غرق در وحشت بدنی است که تماشاگرانی را که من آن را با آنها دیدم، از جمله خود من، به صدا درآورد تا طیف وسیعی از واکنش‌ها را از شوک و هیبت تا انزجار و ناباوری، در میان چیزهای دیگر، به صدا درآورد.
« مردان » دیدی جسورانه و درونی است که حسی شبیه به آثار فیلمسازان رویایی مانند پیتر گرینوی، بن ویتلی، دیوید کراننبرگ، آری آستر، کن راسل و فیلم‌هایی مانند «مرد حصیری» ساخته رابین هاردی را ایجاد می‌کند. این فیلم موفق می‌شود از سبک‌ها استقبال کند و در عین حال فضای خود را در ژانری که می‌تواند در بهترین زمان چالش‌برانگیز باشد، ایجاد می‌کند. با توجه به انتخاب بین آن یا یک نسخه ضعیف، من همیشه مسیری مشابه مسیری را انتخاب می کنم که توسط مردان ساخته شده است، حتی اگر نتیجه نهایی در نهایت برای من نباشد.
کار گارلند همچنان مرا شگفت زده می کند، و بی باکی او چیزی است که من بسیار قدردانی می کنم. همچنین، کلاه بر سر A24 برای باور به آنچه که فکر می‌کنم دیدگاهی عمیقاً جالب و ناراحت‌کننده است که من را با سوالات بیشتری نسبت به پاسخ‌ها مواجه کرد.
مردان در روز جمعه، 20 مه 2022 وارد سینماها می شوند.

source