دکل حفاری در شیل Mancos در مجاورت Chaco Canyon.
در 15 نوامبر 2021، وزارت کشور یک توقف 2 ساله برای اجاره نفت و گاز طبیعی جدید در زمین های فدرال در منطقه حائل 10 مایلی چاکو کانیون قرار داد. این وزارتخانه در حال ارزیابی یک ممنوعیت طولانی تر برای این منطقه است: 20 سال.
این بخش از حوضه سان خوان شاهد حفاری چاه های نفت شیل در ده سال گذشته بوده است، زیرا ماسه سنگ گالوپ در وسط شیل Mancos می تواند چاه های پایداری را پشتیبانی کند که به آرامی به سمت چاکو دره گسترش می یابند.
آیا این یک بن بست بین بومیان آمریکا و شرکت های نفت و گاز است؟ بیایید به واقعیت ها و دیدگاه های مختلف نگاه کنیم.
مناطق حائل
پارک ملی فرهنگ چاکو در شکل 1 حدود 11 مایل طول و بیشتر 4 مایل عرض دارد (اگرچه یک نقطه کوچک 7 مایل عرض دارد). امتداد 10 مایلی تمام دور باعث می شود این تقریباً 31 مایل طول و 24 مایل عرض داشته باشد. محیط یک جعبه با اضلاع مستقیم نخواهد بود، اما این یک تقریب است. مساحت داخل جعبه بزرگ بخش قابل توجهی (10%) از حوضه سان خوان است که 7500 مایل مربع مساحت دارد.
شکل 1. پارک چاکو و مرزهای ناهموار را بر اساس منطقه حائل 10 مایلی ارائه کنید.
پارک چاکو در واقع کمی در جنوب شیل نفتی Mancos قرار دارد، جایی که تولید نفت از 2.5 میلیون مگابایت در سال به 8 میلیون مگابایت در سال در دوره 2012-2016 افزایش یافت.
در یک کنفرانس نفت و گاز در سال 2016، یک شخصیت رادیویی اعلام کرد که نیازی به ایجاد یک منطقه حائل 10 مایلی در اطراف پارک چاکو نیست، زیرا شکاف های زیرزمینی ناشی از عملیات شکستگی به 10 مایل نمی رسد.
آن مرد نکته ای داشت. اگر یک چاه افقی به طول 2 مایل حفر کنید و آن را 40 بار در طول آن بشکنید، منطقه ترک خورده 2 مایل طول و تقریباً 1 مایل عرض دارد. این یک منطقه بزرگ است، 2 مایل مربع، و اگر چاه از 2 مایل دورتر شروع شود، مشکل ساز می شود. اگر چاه از 5 مایل دورتر شروع شده باشد، نباید مشکلی باشد. اگر چاه از فاصله 10 مایلی دورتر، در خط بافر جدید شروع شود، مستقیماً بر چاکو کانیون تأثیر نخواهد گذاشت. اما غیر مستقیم چطور؟
اگر آب مورد استفاده در شکستگی خود را در یک گسل باز بیابد، می تواند به سمت بالا و به سمت دره جریان یابد. حجم عظیمی از آب فرکینگ در یک چاه افقی معمولی تزریق می شود: به اندازه ای که یک استادیوم فوتبال را تا 40 فوت بالای محوطه چمن پر کند – و این احتمال این اتفاق را افزایش می دهد.
اما بسیاری از فراکسیون های شیل، در حوضه های مختلف، توسط سیگنال های ریز لرزه ای آنها ردیابی شده اند و این سیگنال ها به ندرت رشد قابل توجهی را به سمت بالا نشان می دهند. بنابراین فعال‌سازی خطا با شکستن یک چاه در محدوده 10 مایلی، شانس بسیار کمی برای ضربه زدن به Chaco Canyon دارد.
زمین‌لرزه‌ها می‌توانند نگران‌کننده باشند، زیرا در حوضه دلاور نیومکزیکو رخ می‌دهند، زمانی که فاضلاب حاصل از عملیات حفاری و شکستگی به چاه‌های دفع پمپاژ می‌شود. چنین زمین لرزه هایی را می توان در سطح احساس کرد و حتی می تواند باعث آسیب ساختاری در چندین مایل دورتر شود. یک راه ساده برای جلوگیری از این امر، نظارت بر زمین لرزه ها و توقف تزریق در صورت مشکل ساز شدن است.
اگر بخشی از آب فرکینگ از سفره‌های زیرزمینی تامین شود، حجم عظیم فرانک می‌تواند سفره‌هایی را که توسط دامداران برای کشاورزی یا گاو یا آب آشامیدنی استفاده می‌شود، تخلیه کند.
اگر بافر کمتر از 10 مایل باشد، یک بحث وجود دارد، اشکال دیگر آلودگی مانند صدا و گرد و غبار و ترافیک زمانی که چنین عملیات پیچیده حفاری و شکستگی به کار گرفته می شود، می تواند گسترش یابد.
اما در کلرادو، پس از بحث‌های فراوان، فاصله عقب‌نشینی یک چاه نفت یا گاز جدید از خانه‌ها، مدارس و ساختمان‌های تجاری 2000 فوت است – بر اساس حفاظت از سلامت، ایمنی و عوامل محیطی. بنابراین یک بافر 10 مایلی از نظر مهندسی کمی بیش از حد به نظر می رسد.
هیچ یک از این مسائل مهندسی ترجیح قانع کننده ای برای بافر 10 مایلی نسبت به بافر 5 مایلی ارائه نمی دهد. اما صداهای دیگری هم هست…
چشم انداز های متفاوت.
اما اکنون دب هالند وزیر کشور است که یکی از اعضای لاگونا پوئبلو در نیومکزیکو است – و این دیدگاه را تغییر می دهد.
ویرانه های چاکو دره ، سازه های دیدنی و چند طبقه (حدود 5 طبقه) هستند که بین 800 تا 1200 پس از میلاد ساخته شده اند (شکل 2). الوارهای ساختمان باید از کوههای 50 مایلی دورتر کشیده شده باشند. جاده های خطی ساخته شده بودند که در برخی موارد 50 مایل یا بیشتر گسترش یافته بودند.
شکل 2. نقشه پارک ملی تاریخی فرهنگ چاکو.
کمتر از 100 نفر بر اساس اندازه زباله ها در آنجا زندگی می کردند، اگرچه این سازه ها می توانست هزاران نفر را در خود جای دهد. دیدگاه اخیر این است که چاکو محل تجمع جشنواره ها یا تجارت بوده است، نه محل زندگی دائمی. اما پس از آن در حدود سال 1150 پس از میلاد، ساکنان پراکنده شدند، شاید به دلیل یک خشکسالی بزرگ 50 ساله.
دیوارهای مجتمع های اصلی ساختمان با نقاط انتهایی طلوع خورشید در انقلاب زمستانی و تابستانی (21 ژوئن یا 21 دسامبر) همسو می شوند. این نقاط تنها یک بار در سال قابل اندازه گیری هستند. اما برخی از دیوارها با انقلابی مشابه برای ماه، به نام سکون قمری، هم‌تراز هستند که تنها هر 18.6 سال یک بار اتفاق می‌افتد و نیاز به اندازه‌گیری‌های بیمار برای مدت طولانی دارد.
این کلید است. برای بازدیدکنندگان یا شرکت های انگلیسی که در 100 سال گذشته در حوضه سان خوان برای نفت و گاز حفاری کرده اند، چاکو کانیون به عنوان مجموعه ای برجسته از ویرانه های باستانی که با دقت نجومی ساخته شده است، دیده می شود.
اما برای بومیان آمریکایی Pueblos و قبایل، دیدگاه می تواند متفاوت باشد. برخی از مردم پوئبلو احساس وابستگی، حتی احترام، به چاکو دارند، همانطور که یکی از اعضای قبیله زونی برای من توضیح داد که در هنگام بازدید از کیواها نگاه می کرد. سایر پوئبلوها نیز مدعی میراث چاکو دره هستند.
شکل 3. خانه بزرگ Kin Kletso در پارک چاکو که از بالای صخره مشاهده می شود.
دب هالند در 22 نوامبر از چاکو کانیون بازدید کرد تا با رهبران پوئبلو و ناواهو ملاقات کند تا نظرات آنها را در مورد توقف اعلام شده اجاره در 10 مایلی پارک چاکو کانیون دریافت کند.
برای هالند، چاکو کانیون زنده به نظر می رسد. تصور اینکه قرن‌ها پیش، کودکانی که در فضای باز می‌دویدند، مردمی که در ورودی و خروجی درها حرکت می‌کنند، آواز می‌خوانند یا غذا برای فصل‌های آینده آماده می‌کنند، دشوار نیست. یک جامعه شلوغ و پر رونق.»
هالند گفت منابع طبیعی مانند چاکو کانیون باید توسط دولت مراقبت شود، مانند مردم چاکو در سال های 800-1200 پس از میلاد.
مالکیت املاک اطراف چاکو کنیون.
زمین های اطراف سایت هایی مانند چاکو کانیون مانند مربع هایی در یک شطرنجی است که متعلق به نهادهای مختلف است. حدود یک سوم از آنها متعلق به فدرال است و توسط اداره مدیریت زمین (BLM) اداره می شود.
اما برخی از میدان‌ها متعلق به ایالت نیومکزیکو (زمین‌های امانی) است و آنها قبلاً فعالیت‌های جدید نفت و گاز در این زمین‌ها را در یک منطقه حائل 12 مایلی متوقف کرده بودند.
هنگامی که حفاری ها در سال 2012 شروع به یافتن نفت در شیل Mancos کردند، چاه ها به سمت جنوب به سمت چاکو گسترش یافتند (شکل 1). اگرچه چاکو کانیون اسماً خارج از پنجره نفت است، به نظر می‌رسید که چاه‌های افقی طولانی و عملیات شکستگی عظیم باعث کاهش جدایی زیرزمینی شود.
برخی از تغییرات دائمی هستند از جمله پدهای چاه، مخازن نفت، خطوط لوله و جاده ها. وقتی به سر و صدا و گرد و غبار و بوی پمپ های فرکینگ، دکل های زنگ زده و کامیون های خروشان اضافه شود، به راحتی می توان فهمید که چرا برخی از جوامع دست های خود را دراز می کنند و فریاد می زنند، بس است.
دانیل تسو تنها ناواهو بود که در جلسه با دب هالند در 22 نوامبر شرکت کرد. نظر او این بود که فعالیت نفت و گاز، اگر بررسی نشود، می تواند باعث آلودگی شود که به معنای مشکلات سلامتی برای ساکنان محلی است.
تسو گفت: «(مردم ناواجو) روابط بسیار خوبی با این سرزمین دارند. "بله، ما می خواهیم که چشم انداز محافظت شود. ما خواهان کیفیت هوای بهتر برای منطقه هستیم. ما می خواهیم از آب محافظت کنیم.»
اما وقتی صحبت از حق امتیاز می شود، این تصور تغییر می کند. وزارت کشور احتمالاً 50 بخش اجاره ای را به 5500 ساکن ناواهو نشان می دهد که هر سال بیش از 6 میلیون دلار حق امتیاز نفت و گاز دریافت می کنند – در منطقه حائل 10 مایلی. در جریان بازدید هالند، برخی از این ساکنان تابلوهایی را در اعتراض به ممنوعیت اجاره نصب کردند.
این اجاره‌نامه‌های موجود، تخصیص‌های قبیله‌ای، یا نفت/مواد معدنی متعلق به مالکان مختلف – خصوصی، دولتی یا قبیله‌ای – تحت تأثیر منطقه حائل 10 مایلی پیشنهادی قرار نخواهند گرفت.
اما از آنجایی که نرخ تولید چاه‌های نفت و گاز در طول زمان کاهش می‌یابد، این کاهش‌ها را نمی‌توان با چاه‌های جدید در اجاره‌های جدید که اکنون ممنوع شده است، جایگزین کرد. بنابراین این امر برای برخی از مالکان تأثیر منفی خواهد داشت.
ظاهراً به همین دلیل، در سال 2020 شورای ملی ناواهو یک منطقه حائل 5 مایلی را به جای منطقه حایل 10 مایلی جدید توصیه کرد.
موقعیت تقسیم ناواهو در منطقه حائل 10 مایلی داستان را پیچیده می کند، اما نظرات بیشتری در یک دوره بحث "باز" با BLM که چند ماه طول می کشد، درخواست می شود.
غذای آماده.
هیچ یک از مسائل مهندسی ترجیح قانع کننده ای برای بافر 10 مایلی نسبت به منطقه حایل 5 مایلی ارائه نمی دهد.
قبایل پوئبلو از منطقه حائل 10 مایلی حمایت می کنند و به نظر می رسد از زاویه ای معنوی به چاکو دره نگاه می کنند که شامل هیبت و احترام به اجداد و مکان هایی است که در آن زندگی می کردند و مردند. به نظر می رسد که نشان دهنده احترام عمیق به زمین و حساسیت بیشتر به آلودگی به اشکال مختلف است.
اما ملت ناواهو در مورد بافر 10 مایلی دو دستگی دارد. یک طرف می خواهد از زمین های فراتر از بنای یادبود چاکو محافظت و حفظ کند، در حالی که طرف دیگر نمی خواهد درآمد حق امتیاز حاصل از چاه های نفت و گاز جدید را زمانی که چاه های فعلی کاهش می دهند از دست بدهد.
یک دوره باز برای ارائه به وزارت کشور، از طریق BLM، به زودی اعلام خواهد شد. BLM قول داد که به طور رسمی با Tribes در مورد توقف 10 مایلی منطقه بافر و تمدید پیشنهادی آن تا 20 سال مشورت کند.
وزارت کشور همچنین در ارزیابی چشم انداز بزرگ چاکو دره، که در آن ساختمان های دورتر از طریق جاده هایی که توسط مشاهدات نجومی جهت گیری شده اند به چاکو متصل می شوند، شرکت خواهد کرد.

source